206 Pułk Piechoty (II RP)




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}























































206 Pułk Piechoty Rezerwowy

Historia

Państwo
II RP
Sformowanie

1939
Rozformowanie

1939
Nazwa wyróżniająca

nie posiadał
Patron

nie posiadał
Tradycje
Święto

nie obchodził
Nadanie sztandaru

nie posiadał
Dowódcy
Pierwszy
ppłk Edward Kościński
Działania zbrojne

Kampania wrześniowa
Obrona Lwowa 1939
Organizacja

Rodzaj sił zbrojnych

Wojsko[1]
Rodzaj wojsk

Piechota
Podległość

35 Dywizja Piechoty

206 Pułk Piechoty (rezerwowy) - 206 pp rez. – oddział piechoty Wojska Polskiego.


206 Pułk Piechoty Rezerwowy został sformowany zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” w I rzucie mobilizacji powszechnej, w dniach 31 sierpnia – 4 września 1939 przez 77 pułk piechoty w Lidzie z przeznaczeniem dla 35 Dywizji Piechoty Rezerwowej.



Obsada personalna 206 pprez |


Dowództwo pułku



  • dowódca pułku - ppłk Edward Kościński (†1940 Charków[2])


  • adiutant - por. rez. Stanisław Śliwiński (†1940 Charków[3])

  • kwatermistrz - kpt. Walerian Petc (†1940 Charków[4])

  • kapelan - ks. kap. Jan Mianowski[5]


I batalion



  • dowódca batalionu - mjr Włodzimierz Stanisław Wittlin

  • adiutant - por. rez. Adolf Marian Gałacki

  • dowódca 1 kompanii strzeleckiej – por. Mieczysław Woronowicz

  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej - ppor. Stanisław Niedźwiedzki (†1940 Charków[6])

  • dowódca 3 kompanii strzeleckiej –

  • dowódca 1 kompanii ckm – por. Tadeusz Kempczyński


II batalion



  • dowódca batalionu - kpt. Anatol Białynowicz, mjr Henryk Dyduch (†1940 Charków[7])

  • adiutant – ppor. rez. Kazimierz Czerny-Hołownia

  • dowódca plutonu łączności – ppor. rez. Józef Klukiewicz

  • dowódca 4 kompanii strzeleckiej – kpt. Józef Pelc

  • dowódca 5 kompanii strzeleckiej – ppor. Tadeusz Józef Laszczka
    • dowódca II plutonu strzeleckiego – plut. pchor. rez. Justyn Sobol


  • dowódca 6 kompanii strzeleckiej – ppor. Stanisław Kędziora

  • dowódca 2 kompanii ckm – ppor. Leon Augustyn Torliński
    • dowódca plutonu - ppor. rez. Witold Mackiewicz (†1940 Charków[8])



III batalion



  • dowódca batalionu - kpt. Aleksander Gregorowicz (†1940 Charków[9])

  • adiutant – por. rez. Stanisław Śliwiński

  • oficer żywnościowy – por. rez. Władysław Bachramowicz

  • lekarz – pchor. rez. lek.

  • dowódca 7 kompanii strzeleckiej – por. Edward Smolka; od 13 IX – ppor. rez. Jerzy Awdycki

    • dowódca I plutonu strzeleckiego – ppor. rez. Jerzy Awdycki

    • dowódca II plutonu strzeleckiego – ppor. rez. Tadeusz Chmielnicki



  • dowódca 8 kompanii strzeleckiej –
    • dowódca III plutonu – plut. pchor. Stanisław Mozol


  • dowódca 9 kompanii strzeleckiej - ppor. Stanisław Malara (†1940 Charków[10])

  • dowódca 3 kompanii ckm – por. Hieronim Romanowski

    • dowódca I plutonu ckm - ppor. rez. Jerzy Józef Rybicki (†1940 Charków[11])

    • dowódca II plutonu ckm – ppor. rez. Aleksander Obuchowicz

    • dowódca III plutonu ckm – ppor. rez. Stanisław Jabłonowski

    • dowódca plutonu ckm na taczankach – ppor. rez. Włodzimierz Ciechanowicz

    • dowódca plutonu moździerzy – ppor. rez. Jan Golde

    • szef kompanii – st. sierż. Duś





Pododdziały specjalne


  • dowódca kompania zwiadu - por. Janusz Siewierski


Przypisy |




  1. Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.


  2. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 249. [dostęp 3 marca 2015].


  3. Charków ..., s. 549.


  4. Charków ..., s. 407.


  5. Ks. kap. Jan Mianowski został 18 września 1939 mianowany tymczasowo szefem duszpasterstwa 35 DPRez.


  6. Charków ..., s. 369.


  7. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 102. [dostęp 3 marca 2015].


  8. Charków ..., s. 319.


  9. Charków ..., s. 147.


  10. Charków ..., s. 324.


  11. Charków ..., s. 461.



Bibliografia |



  • Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.


  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 


  • Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, opracowanie zespołowe pod kierunkiem Jędrzeja Tucholskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2003, ​ISBN 83-916663-5-2​.

  • Ryszard Dalecki, Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r., Rzeszów 1989, wyd. II, ​ISBN 83-03-02830-8​.

  • Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ​ISBN 83-85621-87-3​.





Popular posts from this blog

Арзамасский приборостроительный завод

Zurdera