Jfyhkgu

Ten artykuł dotyczy 7 Pułku Piechoty Legionów. Zobacz też: 7 Pułk Piechoty - inne pułki piechoty z numerem 7.

7 Pułk Piechoty Legionów
Historia
Państwo	II Rzeczpospolita
Sformowanie	1 maja 1918
Rozformowanie	1939
Nazwa wyróżniająca	Legionów
Tradycje
Święto	22 września
Nadanie sztandaru	1921
Rodowód	7 Pułk Piechoty 1 Pułk Piechoty Polskiej Siły Zbrojnej
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Karol Udałowski
Ostatni	płk Władysław Muzyka
Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja	Ostrów Mazowiecka Chełm
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	Brygada Piechoty 3 Dywizja Piechoty Legionów

7 Pułk Piechoty Legionów (7 pp Leg.) – oddział piechoty Polskiej Siły Zbrojnej oraz Wojska Polskiego II RP.

Formowanie |

Od lata 1917 r do wiosny 1918 roku trwały w garnizonach Polskiej Siły Zbrojnej w Ostrowi Mazowieckiej i Zegrzu prace organizacyjne i szkolenie, które doprowadziły do sformowania w dniu 1 maja 1918 roku 1 pułku piechoty. Pułk składał się z trzech batalionów oraz z kompani karabinów maszynowych, przy czym 12 kompania (garnizonowa) pełniła służbę asystencyjną w Warszawie. W listopadzie 1918 roku 1 pułk piechoty wziął udział w rozbrojeniu oddziałów niemieckich w Warszawie, Ostrowi Mazowieckiej i Małkini^[1].

W związku z odtworzeniem pułków legionowych, 1 pułk piechoty, jako faktycznie młodszy, został na początku lutego 1919 roku przemianowany na 7 pułk piechoty Legionów.

 Osobny artykuł: Organizacja pułku piechoty Wojska Polskiego II RP.

Pułk w okresie pokoju |

W okresie międzywojennym 7 pułk piechoty Legionów stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr II^[2] w garnizonie Chełm^[3]. Wchodził w skład 3 Dywizji Piechoty Legionów^[2].

19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 22 września jako datę święta pułkowego^[4]. Święto pułku obchodzono „w rocznicę największego zwycięskiego boju pod Brzostowicą Wielką”^[5].

W 1930 roku, po wprowadzeniu nowej organizacji piechoty na stopie pokojowej, pułk szkolił rekrutów dla potrzeb 3 Batalionu Strzelców w Rembertowie^[6].

24 września 1933 roku w obecności Prezydenta RP Ignacego Mościckiego i generała dywizji Sławoj Składkowskiego poświęcono Pomnik Poległych Żołnierzy 7 pp Leg. w wojnach o granice z lat 1918-1920.

8 czerwca 1939 roku w Warszawie odbył się Walny Zjazd Delegatów Koła Żołnierzy VI Batalionu I Brygady Legionów Polskich. Obrady obywały się w Oficerskim Kasynie Garnizonowym. Obradom przewodniczył komendant koła, generał dywizji Tadeusz Piskor. W trakcie obrad przyjęto między innymi następujący wniosek: „na rozkaz Komendanta Józefa Piłsudskiego w maju 1915 został utworzony w Pierwszej Brygadzie z V i VI batalionów 7 pp, którego spadkobiercą bojowych tradycji jest obecny chełmski pp Leg. Armii Polskiej. Dla podkreślenia łączności ideowej VI baonu z chełmskim pp Leg. Walny Zjazd Delegatów Koła Żołnierzy VI Batalionu I Brygady Leg. Pol. postanawia ufundować ze składek członków Koła sztandar dla chełmskiego pp Leg. Wykonanie niniejszej uchwały Zjazd powierza Komendzie Koła (...) Obecny na zjeździe dowódca chełmskiego pp Leg. prosił w imieniu pułku gen. Piskora o zgodę na nazwanie koszar pułku imieniem generała Piskora”^[7].

Żołnierze pułku |

Dowódcy pułku

Dowódca pułku kierował osobiście szkoleniem oficerów i był odpowiedzialny za gotowość bojową, całokształt wyszkolenia, służbę gospodarczą i wewnętrzną pułku^[8].

• ppłk Karol Udałowski (1 V 1918 - 16 III 1920)


• mjr Zdzisław Trześniowski (p. o. 2 V 1919 - 2 VI 1920)


• ppłk / płk piech. Zdzisław Maćkowski (17 VII 1920 – 13 VI 1923 → dowódca 86 pp^[9])


• płk piech. Michał Micewicz (od 13 VI 1923^[9])


• płk Mieczysław Więckowski (XI 1925 - † 13 V 1926)


• ppłk / płk dypl. piech. Stanisław Borowiec (14 X 1926 - 18 VI 1930 → dowódca piechoty dywizyjnej 2 DP Leg.)


• ppłk / płk piech. Stanisław Dąbek (VI 1930 - X 1937 → dowódca 52 pp)


• ppłk / płk piech. Władysław Muzyka (XI 1937 – 8 IX 1939 ranny)


• mjr piech. Roman Stefan Grabiński (8 – †23 IX 1939 Antoniówka)

Zastępcy dowódcy pułku

13 czerwca 1922 roku Minister Spraw Wojskowych zniósł dotychczasowe stanowisko referenta wyszkolenia pułku piechoty i ustanowił etatowe stanowisko zastępcy dowódcy pułku zaszeregowanego do stopnia podpułkownika, wyznaczanego przez Ministra Spraw Wojskowych. Zakres działania zastępcy dowódcy określał dowódca pułku, przed którym był on całkowicie odpowiedzialny^[10]. W 1938 roku zmieniona została nazwa stanowiska na „I zastępca dowódcy”. W organizacji wojennej pułku nie było stanowiska zastępcy dowódcy.

• ppłk piech. Karol Guilleaume (10 VII 1922 – 20 X 1923 → zastępca dowódcy 63 pp^[11])


• mjr piech. Bolesław Pytel (20 X 1923 – 3 X 1924 → dowódca 10 baonu granicznego)


• ppłk piech. Bolesław Menderer (24 XII 1924^[12] – 11 III 1926 → oficer PW 24 DP^[13])


• ppłk piech. Stanisław Dąbek (11 III 1926 – 24 VII 1928 → komendant SPRez. Piech. nr 4)


• ppłk dypl. piech. Jarosław Szafran (5 XI 1928 – 23 XII 1929 → Inspektorat Armii w Warszawie)


• ppłk piech. Zdzisław Zajączkowski (21 I 1930 – 28 VI 1933 → zastępca szefa Dep. Piech. MSWojsk.)


• ppłk dypl. piech. dr Stanisław Biegański (od 28 IX 1933)


• ppłk piech. Władysław Muzyka (do XI 1937 → dowódca pułku)


• ppłk piech. Stanisław Jan Gumowski (1938 – IX 1939)

Kwatermistrzowie pułku

W latach 1921-1923 zastępcą dowódcy pułku i jego pomocnikiem w zakresie służby administracyjno-gospodarczej był dowódca batalionu sztabowego^[8]. W 1924 roku, w nowej organizacji pokojowej pułku piechoty, utworzono stanowisko kwatermistrza, a zlikwidowano batalion sztabowy i stanowisko dowódcy tego pododdziału. 1 kwietnia 1938 roku stanowisko kwatermistrza zostało zamienione na stanowisko II zastępcy dowódcy (zastępcy dowódcy do spraw gospodarczych)^[14]. W 1939 roku, w organizacji wojennej pułku było ponownie stanowiskiem kwatermistrza.

• kpt. / mjr piech. Jan Michnowicz (1923^[15] – 1924^[16] → dowódca III baonu)


• mjr piech. Franciszek Pytel (1925^[17] – 11 II 1927 → dowódca II baonu^[18])


• mjr piech. Michał Zawadzki (11 II 1927^[18] – 12 III 1929 → dyspozycja dowódcy OK II^[19][20])


• mjr piech. Kazimierz Wiśniowski (6 VII 1929 – 5 I 1931 → słuchacz WSWoj.)


• mjr piech. Jakub Hanejko^[21] (26 III^[22] – 23 X 1931^[23])


• mjr piech. Stanisław II Stankiewicz (23 X 1931^[24] – 7 VI 1934 → komendant PKU Płock^[25])


• mjr piech. Kazimierz Pruszkowski (od 7 VI 1934)


• mjr piech. Władysław II Sochacki (1939)

Oficerowie pułku

• Stanisław Tadeusz Baczyński


• Roman Bowbelski


• Wojciech Bursa


• Józef Dubiński


• Rajmund Duracz


• Eugeniusz Godziejewski


• kpt. Kazimierz Kominkowski (p.o. dowódcy I i III batalionu)


• Karol Lenczowski


• Cyprian Odorkiewicz


• Edmund Słuszkiewicz


• Mikołaj Sukniewicz


• Tadeusz Trapszo

Obsada personalna w 1939 roku |

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939 roku^[26][a]

Dowództwo, kwatermistrzostwo i pododdziały specjalne

• dowódca pułku – płk Władysław Muzyka
  


• I zastępca dowódcy pułku – ppłk Stanisław Jan Gumowski


• adiutant – kpt. Leon Alfred Karczewski


• starszy lekarz – kpt. lek. Marcin Maksymczuk


• młodszy lekarz – ppor. lek. Witold Zawidzki


• II zastępca dowódcy pułku (kwatermistrz) – mjr Władysław II Sochacki


• oficer mobilizacyjny – kpt. adm. (piech.) Zygmunt Matras


• zastępca oficera mobilizacyjnego – kpt. Jan Lekan


• oficer administracyjno-materiałowy – kpt. adm. (piech.) Józef II Dobija


• oficer gospodarczy – kpt. int. Wojciech II Widlarz


• oficer żywnościowy – chor. Józef Czyż


• dowódca kompanii gospodarczej i oficer taborowy – kpt. tab. Mikołaj Sukniewicz


• kapelmistrz – vacat


• dowódca plutonu łączności – por. Michał Bolesław Woźniak


• dowódca plutonu pionierów – por. Stanisław Smyk


• dowódca plutonu artylerii piechoty – por. art. Andrzej Czerenkow


• dowódca plutonu przeciwpancernego – por. Bolesław Maliszewski


• dowódca oddziału zwiadu – por. Lotar Gerard Dolega

I batalion

• dowódca batalionu – mjr Roman Stefan Grabiński


• dowódca 1 kompanii – kpt. Bolesław Marzec


• dowódca plutonu – por. Feliks Kowalczuk


• dowódca 2 kompanii – kpt. Gustaw Andrzej Leopold Cichocki


• dowódca plutonu – ppor. Zbigniew Tytus Halardziński


• dowódca 3 kompanii – por. Tadeusz Dziedzic


• dowódca plutonu – ppor. Józef Czarnocki


• dowódca plutonu – chor. Stanisław Telega


• dowódca 1 kompanii karabinów maszynowych – por. Stanisław Jan Lempert


• dowódca plutonu – ppor. Kazimierz Bronisław Bełdowicz


• dowódca plutonu – ppor. Edwin Stelmaszewski

II batalion

• dowódca batalionu – mjr Ignacy Karandyszowski


• dowódca 4 kompanii – por. Jan Robert Adamski


• dowódca plutonu – ppor. Czesław Wereszko


• dowódca 5 kompanii – kpt. Adam Węgrzyniak


• dowódca plutonu – por. Kazimierz Korowaj


• dowódca plutonu – ppor. Agenor Jacek Walusiński


• dowódca 6 kompanii – por. Jan Marszałek


• dowódca plutonu – ppor. Wiktor Lipski


• dowódca 2 kompanii karabinów maszynowych – kpt. Wacław Stanisław Brożek


• dowódca plutonu – por. Mieczysław Barszczyński


• dowódca plutonu – ppor. Jerzy Zdzisław Lipniacki

III batalion

• dowódca batalionu – mjr Jan Marian Adamski


• dowódca 7 kompanii – kpt. Stanisław Babiarz


• dowódca plutonu – por. Zenon Starewicz


• dowódca plutonu – ppor. Alfons Wojciech Wnuk


• dowódca 8 kompanii – kpt. Franciszek Teodor Jarocki


• dowódca plutonu - por. Ignacy Zarobkiewicz


• dowódca plutonu – ppor. Andrzej Jan Zieliński


• dowódca 9 kompanii – kpt. Roman Włodzimierz Hospodarewski


• dowódca plutonu – por. Jan Kolenda


• dowódca plutonu – ppor. Stanisław Sędziak


• dowódca 3 kompanii karabinów maszynowych – por. Aleksander Białas


• dowódca plutonu – por. Zygmunt Leopold Lehowitz


• dowódca plutonu – ppor. Zygmunt Stanisław Miszczyk


• na kursie – ppor. Jan Krysiak

7 obwód przysposobienia wojskowego „Chełm”

• kmdt obwodowy PW – kpt. adm. (piech.) Józef Dubiński^[b] *


• kmdt powiatowy PW Chełm – por. piech. Antoni Józef Pawlus (*)


• kmdt powiatowy PW Luboml – por. kontr. piech. Władysław Orlik (*)


• zastępca kmdta PW Luboml – ppor. kontr. piech. Eugeniusz Wiktor Eckiert


• kmdt powiatowy PW Krasnystaw – kpt. adm. (piech.) Jan Cywicki

Obsada personalna we wrześniu 1939 roku |

Obsada personalna pułku we wrześniu 1939 roku^[29]

Dowództwo

• dowódca pułku - płk piech. Władysław Muzyka
  


• I adiutant – kpt. Adam Węgrzyniak


• II adiutant – por. rez. Wacław Englert


• oficer informacyjny – NN


• oficer łączności – kpt. Władysław Panicz


• kwatermistrz – mjr Jan Sochacki


• oficer płatnik - por. rez. Antoni Budny


• oficer żywnościowy – chor. Józef Czyż


• naczelny lekarz – kpt. rez. lek. dr Wiktor Maleszewski


• kapelan – ks. kpl. rez. Stanisław Syper


• dowódca kompanii gospodarczej – ppor. rez. Henryk Jędrzejewski

I batalion

• dowódca batalionu – mjr Roman Grabiński †23 IX 1939 Antoniówka


• adiutant batalionu – ppor. rez. Roman Dymel


• dowódca 1 kompanii strzeleckiej – kpt. Bolesław Marzec


• dowódca I plutonu - ppor. rez. Wacław Matysek


• dowódca 2 kompanii strzeleckiej – kpt. Gustaw Cichocki


• dowódca I plutonu - ppor. rez. Kazimierz Berezecki


• dowódca 3 kompanii strzeleckiej – por. Makuch (por. Zenon Starewicz)


• dowódca 1 kompanii ckm - por. Stanisław Lempert (ppor. rez. Antoni Iwaniec)

II batalion

• dowódca batalionu - mjr Ignacy Karandyszowski


• adiutant II batalionu – ppor. rez. Józef Rachwalski


• dowódca 4 kompanii strzeleckiej – por. Józef Jurałomski


• dowódca 5 kompanii strzeleckiej - por. Kazimierz Korowaj


• dowódca 6 kompanii strzeleckiej – por. rez. Bronisław Łokaj
  


• dowódca 2 kompanii ckm – kpt. Wacław Brożek

III batalion

• dowódca batalionu – mjr Jan Adamski


• adiutant III batalionu – ppor. rez. Franciszek Adamczuk


• dowódca 7 kompanii strzeleckiej – por. Stanisław Brożek


• dowódca 8 kompanii strzeleckiej – por. Franciszek Jarocki


• dowódca 9 kompanii strzeleckiej – kpt. Roman Hospodarewski


• dowódca 3 kompanii ckm – por. Aleksander Białas

Pododdziały specjalne

• dowódca kompanii zwiadowczej - NN


• dowódca kompanii przeciwpancernej - por. Edward Maliszewski


• dowódca plutonu artylerii piechoty – por. Anjdrzej Czerenkow


• dowódca kompanii technicznej – NN


• dowódca plutonu pionierów - NN


• dowódca plutonu przeciwgazowego – por. Mieczysław Barszczyński

Kawalerowie Virtuti Militari |

Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za wojnę 1918-1920^[30]

Symbole pułku |

Sztandar

22 września 1921 roku, w Podbrodziu, w rocznicę bitwy pod Brzostowicą, płk Władysław Bończa-Uzdowski w imieniu Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza wręczył dowódcy pułku chorągiew ufundowaną przez Związek Ziemian Ziemi Chełmskiej^[31]. Chorągiew poświęcił ks bp Władysław Bandurski. Rodzicami chrzestnymi zostali Irena Iżycka i Wacław Rzewuski. Losy sztandaru po 1939 nie są znane^[31]

 Osobny artykuł: Polskie sztandary wojskowe.

Odznaka pamiątkowa

6 września 1929 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 7 Pułku Piechoty Legionów^[32]. Odznaka o wymiarach 40x40 mm ma kształt krzyża emaliowanego w kolorze granatowym. Środek wypełnia romb z orłem wojskowym II i III Brygady Legionów Polskich z 1916, w koronie zamkniętej na tle czerwonej emalii. Pola między ramionami krzyża wypełnione są numerem i inicjałami „7 PPL”. Wieloczęściowa - wykonana w srebrze lub w tombaku srebrzonym, emaliowana, łączona trzema nitami. Wykonawcą odznaki był Wiktor Gontarczyk z Warszawy^[3].

Uwagi |

Przypisy |

Bibliografia |

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].


• Piotr MateuszP.M. Bartoszewski Piotr MateuszP.M., Zaginiony pułk. Zarys wrześniowej historii 7 pułku piechoty Legionów, Lublin: Piotr M. Bartoszewski, 2013, ISBN 978-83-62132-34-8, OCLC 909989315 .


• Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.


• Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.


• Jerzy Kłoczewski: Polska gospodarka wojskowa 1918-1939 (zarys systemu). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07488-7.


• Ferdynand Markiewicz: Zarys historii wojennej 7-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.


• [red.]Bronisław Prugar-Ketling: Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.


• Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.


• Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Pantera Books. ISBN 83-204-3299-5.


• Adam Rzadkowski: 3 Dywizja Piechoty. Warszawa: Edipresse Polska SA, 2016, seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918-1939. ISBN 978-83-7945-592-8.


• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

p • d • e Legiony Polskie 1914–1918 Formacje Legion Wschodni (1914) Legion Zachodni (1914) Legion Śląski (1914) Legiony Polskie (1914–1916) Polski Korpus Posiłkowy (1916–1918) Piechota Pierwsza Kompania Kadrowa I Brygada LP II Brygada LP III Brygada LP 1 pp 2 pp 3 pp 4 pp 5 pp 6 pp 7 pp Kawaleria Siódemka Beliny 1 puł LP 2 puł LP Artyleria i saperzy 1 pal LP ksap nr 1 ksap nr 2 Komendanci Legionów Karol Durski-Trzaska Stanisław Puchalski Stanisław Szeptycki Zygmunt Zieliński (Polski Korpus Posiłkowy) Inne legioniści kalendarium umundurowanie uzbrojenie orzełek legionowy