Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1







Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Ułanów Nr 1. Zobacz też: inne pułki kawalerii noszące numer „1”.

.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}






































Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1
Landwehrulanenregiment Nr 1

Historia

Państwo

 Austro-Węgry
Sformowanie

1883
Rozformowanie

1918
Tradycje
Kontynuacja
1 Pułk Strzelców Konnych
Działania zbrojne

I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Nowy Sącz, Kołomyja, garnizon Lwów

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Obrona Krajowa
Rodzaj wojsk

jazda

Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1 – oddział jazdy cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.


W 1883 roku w Nowym Sączu z samodzielnych szwadronów ułanów został sformowany Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1[1][2].

W 1894 roku oddział przyjął organizację identyczną z organizacją pułków jazdy w cesarskiej i królewskiej Armii[3].

W 1914 roku komenda pułku i kadra zapasowa oraz I i II dywizjon stacjonowały we Lwowie[2].

W 1917 roku oddział został przemianowany na 1 Pułk Strzelców Konnych (niem. Reitendes Schützenregiment Nr 1)[4].



Kadra pułku |


Komendanci pułku


  • płk Gustaw Resch (1913)

  • płk Friedrich Bischoff von Klammstein (1917)


Oficerowie


  • ppłk Roman Dobrzański

  • rtm. Stefan Barański von Ślepowron

  • rtm. Adam Dembicki von Wrocień, syn marszałka polnego porucznika Adama Dembickiego von Wrocień

  • rtm. Wawrzyniec Łobaczewski (niem. Laurenz Łobaczewski von Wnuczek-Jastrzębiec)

  • rtm. Aleksander Winnicki von Radziewicz

  • rtm. Bronisław Wzacny

  • ppor. rez. Roman Abraham

  • ppor. rez. Stanisław Ujejski



Obsada personalna w 1913 roku




  • komendant pułku - płk Gustaw Resch,

  • komendant kadry zapasowej - ppłk Ernst Schenk,

  • komendant I dywizjonu - ppłk Richard Véver,

  • komendant II dywizjonu - mjr Tadeusz Sulimirski,


  • adiutant - por. Ferdynand Čulik,

  • lekarz pułku dr Kazimierz Hofmokl,

  • starszy lekarz weterynarii Franz Luska,

  • oficer prowiantowy - ppor. Piotr Stąpor[5].



Przypisy |




  1. Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1884 ↓, s. 213.


  2. ab Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 333.


  3. Rydel 2001 ↓, s. 46.


  4. Lista starszeństwa c. i k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 423.


  5. Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 333-334.



Bibliografia |



  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914.

  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.

  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.






Popular posts from this blog

Арзамасский приборостроительный завод

Zurdera