Świadkowie Jehowy w Timorze Wschodnim
| ||
Państwo |  Timor Wschodni | |
| Liczebność (2018) | 366 | |
| % ludności kraju (2018) | 0,028% | |
| Liczba zborów (2018) | 5 | |
| Rozpoczęcie działalności | 1975 | |
Timor Wschodni na mapie Azji Południowo-Wschodniej.
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (wyd. portugalskojęzyczne używane przez wyznawców w Timorze Wschodnim).
Świadkowie Jehowy w Timorze Wschodnim – wspólnota religijna Świadków Jehowy w Timorze Wschodnim.
W 2018 roku społeczność Świadków Jehowy w Timorze Wschodnim liczyła 366 głosicieli, należących do 5 zborów[2]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2018 roku zgromadziło się 845 osób[3]. Nadzór nad działalnością Świadków Jehowy w tym kraju sprawuje australijskie Biuro Oddziału[4][5] w Denham Court[6].
Spis treści
1 Historia
2 Sytuacja wyznawców
3 Statystyki
3.1 Liczba głosicieli (w tym pionierów)
4 Uwagi
5 Przypisy
6 Bibliografia
7 Linki zewnętrzne
Historia |
W kwietniu 1975 roku na terenie Timoru Wschodniego rozpoczęło regularną działalność kaznodziejską małżeństwo Santos z Australii. Na początku ewangelizację prowadzono w języku chińskim i w języku tetum. W Timorze było wówczas 3 głosicieli[7]. W 2002 roku działało 31 głosicieli, a wśród nich pionierzy specjalni z zagranicy. Od 2003 roku dołączyli do nich pionierzy specjalni Will i Daniele Hall z Australii. W 2007 roku powstał drugi zbór, w 2009 – trzeci, a w 2014 – czwarty. W tym samym roku przekroczono liczbę 300 głosicieli.
17 stycznia 2014 roku na kongresie pod hasłem „Słowo Boże jest prawdą!” w Dili Geoffrey Jackson z Ciała Kierowniczego ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku tetum[8]. 16 listopada 2018 roku w Dili ogłoszono wydanie pełnego przekładu Biblii w tym języku[9].
W Timorze Wschodnim mieści się Biuro Tłumaczeń, które tłumaczy publikacje Świadków Jehowy na język tetum. Świadkowie Jehowy wydają publikacje biblijne w 12 miejscowych językach. Są to często jedyne wydawnictwa, które się w tych językach ukazują[10].
Sytuacja wyznawców |
W Timorze Wschodnim nie ma oficjalnej religii państwowej, więc obywatele mogą oczekiwać równego traktowania niezależnie od wyznawanej religii[11].
Według gazety „Asia Sentinel” w kraju dominującą pozycję zajmuje Kościół katolicki. Sam Kościół twierdzi, że należy do niego niemal cała społeczność. Jego działalność na terenie Timoru Wschodniego ściśle wiązała się z odzyskaniem niepodległości po 24-letniej wojnie domowej i okupacji przez Indonezję. Dlatego odchodzenie od Kościoła do innej religii odbierane jest jako zdrada[12][13].
Według doniesień z 2008 roku, zmiana wyznania jest bardzo źle postrzegana przez większość mieszkańców, a wyznawcy innych religii są uznawani za heretyków. Odejście od Kościoła naraża na niebezpieczeństwo nie tylko szykan, ale też przemocy. W stosunku do Świadków Jehowy oraz Adwentystów Dnia Siódmego i innych wyznań zdarzają się przypadki pobicia oraz grożenie śmiercią. Na dużą skalę rozpowszechniane jest pomówienie o zmianie religii za pieniądze oraz pogląd, że częste czytanie Pisma Świętego prowadzi do szaleństwa. Misjonarze są wypędzani, zdarzają się przypadki ich pobicia, a policja w takich sytuacjach nie zawsze interweniuje, aby pomóc ofiarom[12][13][14][a].
Według danych Pew Research Center z 2011 roku Timor Wschodni należy do krajów o malejących ograniczeniach rządowych w sprawach religii, w których główne akty prawne coraz lepiej gwarantują wolność religijną, w tym możliwość legalizacji działalności religijnej[15].
Statystyki |
Liczba głosicieli (w tym pionierów) |
Dane z roku 1975 i od roku 2002 na podstawie oficjalnych raportów o działalności[16]:
najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym[b] (liczby nad słupkami na wykresie)
przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu; w przypadku braku miejsca na wykresie liczbę pionierów podano w nawiasie, od 2017 tylko liczba pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)
Uwagi |
↑ Domy i kościoły protestanckie poza Dili bywają obrzucane kamieniami; jest również doniesienie o spaleniu trzech domów działaczy protestanckich w Maliana (United States Department of State: 2011 Report on International Religious Freedom – Timor-Leste (ang.). 30 lipca 2012. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-20)].).
↑ Rok służbowy liczony jest od września poprzedniego roku kalendarzowego do sierpnia danego roku kalendarzowego.
Przypisy |
↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-07-06] .
↑ Timor Wschodni – Ilu tam jest Świadków Jehowy. jw.org. [dostęp 2018-12-25].
↑ Watchtower: Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2018. jw.org.
↑ Rocznik Świadków Jehowy 2008. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2008, s. 61. ISBN 83-86930-93-4.
↑ Świadkowie Jehowy w Timorze Wschodnim — dane kontaktowe, jw.org
↑ Zwiedzanie siedziby Świadków Jehowy w Australii. jw.org.
↑ Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 18, 19, XCVII, nr 8,.
↑ Rocznik Świadków Jehowy 2015. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 39, 40.
↑ Watchtower: Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku tetum (Dili). jw.org, 2018-11-19. [dostęp 2018-11-20].
↑ Rocznik Świadków Jehowy 2016. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 74, 75.
↑ Sharon Omondi: Countries Without a State Religion. WorldAtlas.com. [dostęp 2018-07-01].
↑ ab Jesse Wright. Keeping East Timor's Catholics on Side. „Asia Sentinel”, 15 września 2008 (ang.). [zarchiwizowane z adresu 2013-01-18].
↑ ab Jesse Wright. The Catholic Church on Guard in East Timor. „The Jakarta Globe”, 25 listopada 2008 (ang.). [zarchiwizowane z adresu 2014-12-26].
↑ United States Department of State: UNHCR Refworld 2010 Report on International Religious Freedom – Timor-Leste (ang.). 17 listopada 2010. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
↑ Rising Restrictions on Religion (ang.). Pew Research Center, 2011-08-09. [dostęp 2018-07-01].
↑
Dane statystyczne za:
1963 — Raport ze służby świadków Jehowy na całym świecie za rok 1963. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXV nr 6, s. 10–13, 1964.
1964 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVI nr 8, s. 10–13, 1965.
1965 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVII nr 14, s. 8–11, 1966.
1966 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVIII nr 5, s. 10–13, 1967.
1967 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXIX nr 6, s. 10–12, 1968.
1968 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XC nr 4, s. 10–12, 1969.
1969 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCI nr 4, s. 14–19, 1970.
1970 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCII nr 4, s. 20–25, 1971.
1971 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIII nr 5, s. 18–23, 1972.
1972 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIV nr 6, s. 22–27, 1973.
1973 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCV nr 8, s. 12–17, 1974.
1974 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVI nr 8, s. 14–19, 1975.
1975 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVII nr 8, s. 14–19, 1976.
1976 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVIII nr 8, s. 10–15, 1977.
1977 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIX nr 8, s. 14–19, 1978.
1978 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. C nr 8, s. 8–13, 1979.
1979 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CI nr 7, s. 16–21, 1980.
1980 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CII nr 7, s. 18–23, 1981.
1981 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIII nr 7, s. 12–17, 1982.
1982 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIV nr 7, s. 12–17, 1983.
1983 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CV nr 8, s. 16–21, 1984.
1984 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVI nr 8, s. 20–25, 1985.
1985 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVII nr 5, s. 20–25, 1986.
1986 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVIII nr 3, s. 6–11, 1987.
1987 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIX nr 3, s. 12–17, 1988.
1988 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1988. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 4–7, 15 lutego 1989.
1989 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1989. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 20–23, 1 stycznia 1990.
1990 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1990. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 18–21, 1 stycznia 1991.
1991 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1991. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 10–13, 1 stycznia 1992.
1992 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1992. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 12–15, 1 stycznia 1993.
1993 — Rocznik Świadków Jehowy 1994. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1994, s. 34–41.
1994 — Rocznik Świadków Jehowy 1995. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1995, s. 34–41.
1995 — Rocznik Świadków Jehowy 1996. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1996, s. 34–41. ISBN 83-904630-5-9.
1996 — Rocznik Świadków Jehowy 1997. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 34–41. ISBN 83-86930-08-X.
1997 — Rocznik Świadków Jehowy 1998. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1998, s. 32–39. ISBN 83-86930-18-7.
1998 — Rocznik Świadków Jehowy 1999. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1999, s. 32–39. ISBN 83-86930-29-2.
1999 — Rocznik Świadków Jehowy 2000. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 32–39. ISBN 83-86930-36-5.
2000 — Rocznik Świadków Jehowy 2001. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 32–39. ISBN 83-86930-44-6.
2001 — Rocznik Świadków Jehowy 2002. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2002, s. 32–39. ISBN 83-86930-54-3.
2002 — Rocznik Świadków Jehowy 2003. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2003, s. 32–39. ISBN 83-86930-60-8.
2003 — Rocznik Świadków Jehowy 2004. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2004, s. 32–39. ISBN 83-86930-72-5.
2004 — Rocznik Świadków Jehowy 2005. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2005, s. 32–39. ISBN 83-86930-76-4.
2005 — Rocznik Świadków Jehowy 2006. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2006, s. 32–39. ISBN 83-86930-83-7.
2006 — Rocznik Świadków Jehowy 2007. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2007, s. 32–39. ISBN 83-86930-89-6.
2007 — Rocznik Świadków Jehowy 2008. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2008, s. 32–39. ISBN 83-86930-93-4.
2008 — Rocznik Świadków Jehowy 2009. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2009, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-00-5.
2009 — Rocznik Świadków Jehowy 2010. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2010, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-06-7.
2010 — Rocznik Świadków Jehowy 2011. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2011, s. 40–47. ISBN 978-83-61557-21-0.
2011 — Rocznik Świadków Jehowy 2012. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2012, s. 44–51. ISBN 978-83-61557-26-5.
2012 — Rocznik Świadków Jehowy 2013. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 180–187. ISBN 978-83-61557-32-6.
2013 — Rocznik Świadków Jehowy 2014. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 178–187.
2014 — Rocznik Świadków Jehowy 2015. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 178–187.
2015 — Rocznik Świadków Jehowy 2016. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
2016 — Rocznik Świadków Jehowy 2017. Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
2017 — Ilu Świadków Jehowy jest na całym świecie. jw.org. [dostęp 2018-01-11]. – podstrony dla poszczególnych krajów
Bibliografia |
Rocznik Świadków Jehowy: 2003–2017
Linki zewnętrzne |
- Watchtower: Świadkowie Jehowy na całym świecie. Timor Wschodni. jw.org. [dostęp 2017-04-11].
- United States Department of State: UNHCR Refworld Religious groups Jehovah's Witness (ang.). [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].
| ||||
