Travis Fulton
Travis Fulton | ||
---|---|---|
Nazionalità | Stati Uniti | |
Altezza | 183 cm | |
Peso | 104,4 kg | |
Arti marziali miste | ||
Specialità | Pugilato, American Kenpo | |
Carriera | ||
Soprannome | The Ironman | |
Combatte da | Cedar Falls, Stati Uniti | |
Vittorie | 250 | |
per knockout | 92 | |
per sottomissione | 151 | |
Sconfitte | 49 | |
Pareggi | 10 | |
|
Travis Fulton (Waterloo, 29 maggio 1977) è un lottatore di arti marziali miste statunitense.
È noto nel mondo delle MMA, più che per i suoi risultati e titoli vinti, per i suoi record di carriera in qualità di lottatore con il maggior numero di incontri, maggior numero di vittorie e con la più lunga striscia di imbattibilità (40 risultati utili consecutivi)[1].
Ha comunque vinto un torneo dei pesi massimi World Vale Tudo Championship in Brasile ed ha lottato in varie federazioni di rilievo come UFC, WEC, Pancrase e RINGS.
Indice
1 Carriera nel pugilato
2 Carriera nelle arti marziali miste
2.1 Sintesi dei risultati nelle arti marziali miste
3 Note
Carriera nel pugilato |
Oltre ad essere un lottatore di arti marziali miste Fulton è un pugile professionista attivo dal 1999.
Vanta 40 incontri da professionista, e pur lottando prevalentemente nella sua zona di provenienza degli Stati Uniti ha fatto da gatekeeper a noti pugili: è difatti stato sconfitto anche da Tye Fields, Lou Savarese e Chazz Witherspoon.
Carriera nelle arti marziali miste |
Fin dal principio, quando esordì nel 1996 con la promozione Gladiators, Fulton ha sempre lottato con grande frequenza, e dopo soli due anni aveva già all'attivo 50 incontri da professionista.
Con la vittoria nel 1998 del torneo World Vale Tudo in Brasile a soli 21 anni di età Fulton si mise in luce come una delle migliori promesse statunitensi tra i pesi massimi delle arti marziali miste, e già si era confrontato con lottatori del calibro di Jeremy Horn, Matt Lindland e Dan Severn.
Nel 1999 esordì nella prestigiosa UFC con una sconfitta contro Pete Williams per sottomissione.
Successivamente in un'altra promozione sconfisse il quotato Heath Herring e venne conseguentemente richiamato in UFC, dove vinse contro David Dodd ai punti, portando il proprio record personale a 59-17-5: fu il suo ultimo incontro in UFC.
Proseguì la sua carriera in altre promozioni continuando a combattere moltissimi incontri, e non riuscendo quasi mai a superare lottatori di livello come Renato Sobral, Ricco Rodriguez, Evan Tanner, Rich Franklin, Forrest Griffin e Andrei Arlovski.
Fu proprio negli anni 2000 che, combattendo prevalentemente in promozioni minori, riuscì a inanellare delle serie impressionanti di vittorie consecutive: nel 2004, dopo la sconfitta patita per mano di Eric Pele, vinse 24 incontri consecutivi fino all'incontro perso contro Mike Whitehead nel 2005; dopo quella sconfitta avviò la storica striscia di 40 vittorie consecutive, striscia che terminò nel 2007 quando Ben Rothwell lo sottomise; nel 2008 diede vita ad una nuova serie di risultati utili consecutivi che si fermò a 28 incontri con la sconfitta per mano di Ricco Rodriguez nel 2010.
Negli anni 2010 ha combattuto per alcuni titoli, come il titolo dei pesi massimi Calvary e il titolo dei pesi massimi Titan, persi entrambi contro Khoa Pham, e vinse altri incontri alcuni dei quali non gli vennero riconosciuti come ufficiali; nel 2013 raggiunse la meta delle 250 vittorie in carriera.
Sintesi dei risultati nelle arti marziali miste |
Qui di seguito è riassunta la carriera nelle arti marziali miste di Fulton con i risultati dei suoi incontri più importanti per valore dell'evento e dell'avversario affrontato:
Risultato | Record | Avversario | Metodo | Evento | Data | Round | Tempo | Città | Note |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sconfitta | 247–49–10 (1) | Andrei Arlovski | KO (calcio alla testa) | ProElite: Big Guns | 5 novembre 2011 | 3 | 4:59 | Moline, Stati Uniti | |
Sconfitta | 245–48–10 (1) | Jeff Monson | Sottomissione (kimura) | Elite Promotions / Fight Time Promotions: Fight Time 2 | 23 ottobre 2010 | 1 | 4:40 | Pompano Beach, Stati Uniti | |
Sconfitta | 244–46–10 (1) | Ricco Rodriguez | KO Tecnico (calcio alla testa) | Cage Thug | 1º maggio 2010 | 1 | - | Waterloo, Stati Uniti | |
Vittoria | 244–45–10 (1) | Brad Kohler | KO (calcio alla testa) | CFX / XKL: Mayhem in Minneapolis | 24 aprile 2010 | 1 | 1:01 | Minneapolis, Stati Uniti | |
Sconfitta | 216–45–10 (1) | Chris Tuchscherer | Decisione (unanime) | Max Fights 2 | 26 gennaio 2008 | 3 | 5:00 | Fargo, Stati Uniti | |
Sconfitta | 215–44–10 (1) | Travis Wiuff | KO Tecnico (pugni) | Smash: MMA | 30 novembre 2007 | 2 | 3:27 | Virginia, Stati Uniti | |
Vittoria | 213–43–10 (1) | Wes Sims | Decisione (unanime) | FF: Capitol Punishment | 29 settembre 2007 | 3 | 5:00 | Columbus, Stati Uniti | |
Sconfitta | 207–43–10 (1) | Ben Rothwell | Sottomissione (kimura) | IFL: Chicago | 19 maggio 2007 | 2 | 3:11 | Chicago, Stati Uniti | Termina una striscia di 40 vittorie consecutive |
Sconfitta | 167–42–10 (1) | Mike Whitehead | Sottomissione (bulldog choke) | Extreme Challenge 61 | 22 aprile 2005 | 1 | 1:48 | Osceola, Stati Uniti | |
Sconfitta | 143–41–10 (1) | Eric Pele | Sottomissione (verbale) | KOTC 32: Bringing Heat | 24 gennaio 2004 | 1 | 1:35 | Miami, Stati Uniti | |
Sconfitta | 138–40–10 (1) | Travis Wiuff | Decisione (divisa) | Iowa Challenge 11 | 18 ottobre 2003 | 3 | 3:00 | Iowa, Stati Uniti | |
Vittoria | 124–36–9 (1) | Joe Riggs | Sottomissione (strangolamento) | RITC 45: Finally | 1º marzo 2003 | 1 | 0:48 | Phoenix, Stati Uniti | |
Sconfitta | 119–36–9 (1) | Jeremy Horn | KO Tecnico (stop dall'angolo) | ICC 1: Retribution | 12 gennaio 2003 | 2 | 0:50 | Minneapolis, Stati Uniti | |
Sconfitta | 116–35–9 (1) | Forrest Griffin | KO Tecnico (stop medico) | CC 1: Halloween Heat | 26 ottobre 2002 | 1 | 5:00 | Atlanta, Stati Uniti | |
Sconfitta | 115–34–9 (1) | Ben Rothwell | Sottomissione (infortunio) | Freestyle Combat Challenge 8 | 4 ottobre 2002 | 1 | 5:00 | Racine, Stati Uniti | |
Sconfitta | 114–33–9 (1) | Travis Wiuff | Decisione (unanime) | Iowa Challenge 5 | 13 luglio 2002 | 3 | 5:00 | Iowa, Stati Uniti | |
Vittoria | 114–32–9 (1) | Johnathan Ivey | Sottomissione (kimura) | XCF: California Pancration Championships | 11 giugno 2002 | 1 | 3:39 | Los Angeles, Stati Uniti | |
Parità | 99–31–9 | Dan Severn | Parità | Iowa Challenge 3 | 22 settembre 2001 | 3 | 5:00 | Waterloo, Stati Uniti | |
Sconfitta | 96–31–8 | Dan Severn | Decisione (unanime) | WEC 1: Princes of Pain | 30 giugno 2001 | 3 | 5:00 | Lemoore, Stati Uniti | Debutto in WEC |
Vittoria | 94–30–8 | Cal Worsham | KO Tecnico (stop dall'angolo) | IFC Warriors Challenge 13 | 15 giugno 2001 | 2 | 5:00 | California, Stati Uniti | |
Sconfitta | 87–30–6 | Rich Franklin | KO Tecnico (braccio rotto) | Rings USA: Battle of Champions | 17 marzo 2001 | 1 | 5:00 | Council Bluffs, Stati Uniti | |
Vittoria | 87–29–6 | Ron Faircloth | Sottomissione (armbar) | Iowa Challenge 1 | 10 febbraio 2001 | 1 | 2:55 | Waterloo, Stati Uniti | |
Vittoria | 86–29–6 | Kerry Schall | KO Tecnico (pugni) | Extreme Tuesday Night Fights | 18 gennaio 2001 | 1 | 6:56 | Stati Uniti | |
Sconfitta | 83–28–6 | Evan Tanner | Sottomissione (triangolo) | Unified Shoot Wrestling Federation 18 | 25 novembre 2000 | 1 | 4:31 | Amarillo, Stati Uniti | |
Sconfitta | 82–26–6 | Dan Severn | Sottomissione (rear naked choke) | Dangerzone: Night of the Beast | 28 ottobre 2000 | 1 | 2:01 | Lynchburg, Stati Uniti | |
Vittoria | 82–25–6 | Wesley Correira | Sottomissione (armbar) | SuperBrawl 18 | 26 ottobre 2000 | 1 | 4:49 | Hagåtña, Guam | |
Vittoria | 76–25–6 | Harry Moskowitz | Sottomissione (armbar) | Submission Fighting Championships 11 | 23 agosto 2000 | 1 | 6:28 | Collinsville, Stati Uniti | |
Sconfitta | 74–25–6 | Tsuyoshi Kohsaka | Decisione (unanime) | Rings USA: Rising Stars Block A | 15 luglio 2000 | 3 | 5:00 | Orem, Stati Uniti | |
Sconfitta | 73–24–6 | Zaza Tkeshelashvili | Sottomissione (achilles lock) | Rings Russia: Russia vs. The World | 20 maggio 2000 | 1 | 1:20 | Ekaterinburg, Russia | |
Sconfitta | 72–23–6 | Renato Sobral | Sottomissione (armbar) | Rings: Millennium Combine 1 | 20 aprile 2000 | 1 | 4:49 | Tokyo, Giappone | |
Sconfitta | 71–22–6 | Ricco Rodriguez | Sottomissione (armbar) | KOTC 2: Desert Storm | 5 febbraio 2000 | 1 | 4:49 | San Jacinto, Stati Uniti | |
Vittoria | 70–21–6 | Kristof Midoux | KO (pugni) | IFC: Battleground 2000 | 22 gennaio 2000 | 1 | 8:51 | Kahnawake, Canada | |
Sconfitta | 66–21–6 | Branden Lee Hinkle | KO Tecnico (infortunio) | Holiday Fight Party | 11 dicembre 1999 | 1 | 12:38 | Georgia, Stati Uniti | |
Sconfitta | 66–20–6 | Ian Freeman | KO Tecnico (ritiro) | MB 1: The Beginning | 5 dicembre 1999 | 2 | 5:00 | Regno Unito | |
Parità | 63–19–6 | Sanae Kikuta | Parità | Pancrase: Breakthrough 9 | 25 ottobre 1999 | 1 | 15:00 | Tokyo, Giappone | |
Sconfitta | 61–19–5 | John Marsh | Sottomissione (heel hook) | SuperBrawl 13 | 7 settembre 1999 | 2 | 2:48 | Honolulu, Stati Uniti | |
Sconfitta | 61–18–5 | Tedd Williams | Decisione (unanime) | Lionheart Invitational | 1º settembre 1999 | 1 | 20:00 | Atlanta, Stati Uniti | |
Vittoria | 59–17–5 | David Dodd | Decisione (unanime) | UFC 21: Return of the Champions | 16 luglio 1999 | 2 | 5:00 | Cedar Rapids, Stati Uniti | |
Vittoria | 58–13–5 | Heath Herring | Decisione (unanime) | Extreme Challenge 24 | 15 maggio 1999 | 1 | 12:00 | Salt Lake City, Stati Uniti | |
Sconfitta | 57–13–5 | Pete Williams | Sottomissione (armlock) | UFC 20: Battle for the Gold | 7 maggio 1999 | 1 | 6:28 | Birmingham, Stati Uniti | Debutto in UFC |
Sconfitta | 56–12–5 | Vladimir Matyushenko | Sottomissione (neck crank) | IFC: Fighters Revenge | 2 aprile 1999 | 1 | 15:33 | Montréal, Canada | |
Vittoria | 56–11–5 | Harry Moskowitz | KO (pugni) | HOOKnSHOOT: Horizon | 20 marzo 1999 | 1 | 2:00 | Evansville, Stati Uniti | |
Sconfitta | 48–10–5 | Mario Neto | Sottomissione (rear naked choke) | Circuito Brasileiro de Vale Tudo 4 | 18 novembre 1998 | 1 | 10:36 | Brasile | |
Vittoria | 47-9-4 | Luiz Claudio Nunes | KO Tecnico (pugni) | World Vale Tudo Championship 6 | 1º novembre 1998 | 1 | 1:53 | Brasile | Vince il torneo WVC 6 |
Vittoria | 46-9-4 | Augusto Ferreira | Sottomissione (pugni) | World Vale Tudo Championship 6 | 1º novembre 1998 | 1 | 7:06 | Brasile | Torneo WVC 6, Semifinale |
Vittoria | 45-9-4 | Alex Cerqueira | Sottomissione (pugni) | World Vale Tudo Championship 6 | 1º novembre 1998 | 1 | 2:18 | Brasile | Torneo WVC 6, Quarti di finale |
Parità | 43-9-4 | Ikuhisa Minowa | Parità | Pancrase: Advance 9 | 4 ottobre 1998 | 2 | 3:00 | Tokyo, Giappone | Debutto in Pancrase |
Sconfitta | 38-8-2 | Brian Gassaway | Decisione (unanime) | Cage Combat 3 | 15 luglio 1998 | 1 | 15:00 | Cleveland, Stati Uniti | |
Sconfitta | 27-7-2 | Dan Severn | Sottomissione (keylock) | Gladiators 2 | 18 aprile 1998 | 1 | 10:39 | Iowa, Stati Uniti | |
Parità | 25-6-2 | Jeremy Horn | Parità | Extreme Challenge 16 | 26 marzo 1998 | 1 | 20:00 | Iowa, Stati Uniti | |
Sconfitta | 13-6-1 | Matt Lindland | Sottomissione (strangolamento) | IFC 6: Battle at Four Bears | 20 settembre 1997 | 1 | 22:13 | New Town, Stati Uniti | |
Parità | 9-5-1 | Jeremy Horn | Parità | Extreme Challenge 9 | 30 agosto 1997 | 1 | 15:00 | Davenport, Stati Uniti | |
Sconfitta | 8–5 | Brad Kohler | Sottomissione (pugni) | HOOKnSHOOT: Absolute Fighting Championship 2 | 19 luglio 1997 | 1 | 52:24 | Stati Uniti | |
Sconfitta | 3–3 | Ryan Jensen | Sottomissione (triangolo) | Extreme Challenge 4 | 22 febbraio 1997 | 1 | 1:40 | Council Bluffs, Stati Uniti | |
Sconfitta | 0–1 | Dave Strasser | Sottomissione (rear naked choke) | Gladiators 1 | 26 luglio 1996 | 1 | 3:07 | Davenport, Stati Uniti |
Note |
^ FightMatrix.com - MMA Rankings, Records, Statistics, su fightmatrix.com.